„Nebraska zasługuje na powrót na mapę”: Dylan Raiola chce przewodzić odrodzeniu

LAS VEGAS — Gdy w zeszłym miesiącu główny trener drużyny Nebraska, Matt Rhule, przemieszczając się z jednej sali balowej do drugiej podczas Big Ten Media Days, podzielił się tysiącami słów w odpowiedzi na lawinę pytań o rozgrywającego Dylana Raioli , byłego pięciogwiazdkowego fenomenu, który jesienią ubiegłego roku stał się prawdziwym debiutantem w drużynie Cornhuskers.

Od momentu, gdy Raiola 18 grudnia 2023 roku złożył olśniewające zobowiązanie wobec Nebraski, co stanowiło kolejny zwrot w głośnym procesie rekrutacji, który wcześniej obejmował ustne deklaracje dla Ohio State (siedem miesięcy) i Georgii (siedem miesięcy), każdy jego ruch fascynował oddaną rzeszę fanów, pragnących ponownie włączyć się do ogólnokrajowej dyskusji, gdy futbol akademicki wprowadzał rozszerzone play-offy z udziałem 12 drużyn. Ojciec Raioli, Dominic Raiola, zdobył jednomyślne wyróżnienie All-American jako ofensywny liniowy w Cornhuskers ćwierć wieku temu, zanim cieszył się długą karierą w NFL w Detroit Lions. Jego wujek, Donovan Raiola, został trenerem ofensywnej linii Nebraski rok przed objęciem stanowiska przez Rhule'a i pozostaje w programie do dziś.

Wygrana w wyścigu o podpisanie kontraktu z kolejnym Raiolą, który był 21. najlepszym kandydatem i 3. rozgrywającym w cyklu rekrutacyjnym w 2024 r., ustępując na tej pozycji tylko Julianowi Sayinowi ( Alabama ) i DJ Lagwayowi ( Floryda ), pomogła połączyć bogatą historię Cornhuskers z tym, co, jak mają nadzieję, będzie równie obiecującą przyszłością.

Przez co najmniej dwa kolejne sezony – a może i dłużej, jeśli Raiola spędzi cztery lata na studiach – losy programu w dużej mierze zależą od rozgrywającego, drugiego najlepszego rekruta w historii uczelni, po byłym rozgrywającym Marlonie Luckym, którego kariera w Nebrasce rozpoczęła się w tym samym roku, w którym urodził się Raiola. To jeden z powodów, dla których Raiola znalazł się w gronie kwartetu zawodników otaczających Rhule'a podczas wydarzenia zapowiadającego ligę w zeszłym miesiącu w Las Vegas, mimo że jest dopiero na drugim roku. Bo jeśli sezon 2024 miał być dla Raioli stopniowym wejściem do futbolu akademickiego jako nastolatka w coraz bardziej dojrzałym sporcie, to Rhule wie, że nadchodzący sezon będzie raczej pokazem niekwestionowanego oblicza programu Nebraski.

„Myślę, że nasza drużyna będzie grać dla Dylana” – powiedział Rhule. „Uwielbiam trenować tego młodego człowieka”.

Wzmianki o wieku Raioli – który skończył 20 lat na początku tego roku – były dość częste podczas różnych sesji Rhule'a podczas Big Ten Media Days, zwłaszcza gdy pytano go o rozwój rozgrywającego między pierwszym a drugim rokiem nauki. Rhule chciał uświadomić reporterom, że Raioli, który miał zaledwie 18 lat, gdy rozpoczął naukę w styczniu 2024 roku, nie było łatwo dowodzić ofensywą i szatnią, w której przebywali seniorzy piątego i szóstego roku, z których niektórzy byli od niego starsi o prawie siedem lat. Raiola podchodził do tego doświadczenia z szacunkiem i ostrożnością, wierząc, że musi „zasłużyć na swoje szlify, zyskać szacunek kolegów z drużyny”, niezależnie od awansu w tabeli głębokości składu, ponieważ Rhule ogłosił go starterem po trzech tygodniach obozu w sierpniu ubiegłego roku.

Ta korekta była zgodna z trudną walką, jaką Rhule postawił Raioli podczas procesu rekrutacji, kiedy zachęcał rozgrywającego z długim stażem do pominięcia gry dla „najlepszej drużyny w kraju”, którą w tamtym czasie prawdopodobnie była Georgia, dla szansy na odwrócenie losów Cornhuskers po siedmiu kolejnych przegranych sezonach. Nakreślił wizję, w której osiągnięcie czegoś trudnego w Nebrasce „jest sposobem na osiągnięcie wielkości”, szczególnie w oczach tak lojalnych kibiców. Rhule wierzył, że trudności, z którymi Raiola niewątpliwie będzie musiał się zmierzyć, grając w programie odbudowy, mogą okazać się cennym doświadczeniem przed jego ostatecznym przejściem do NFL, gdzie ucierpiała drużyna może go pewnego dnia wybrać w drafcie.

„Myślę, że jako młody rozgrywający [chodzi o] radzenie sobie z tymi niekorzystnymi momentami” – powiedział Rhule. „Uwielbiam w Dylanie to, że zawsze chce mieć piłkę w rękach. Nigdy się przed tym nie wzbrania. To on będzie tym, który będzie chciał wykonać zagranie. Wielu zawodników chce oddawać mnóstwo rzutów, ale nie chcą oddawać rzutu tuż przed syreną. Kto chce oddawać rzut tuż przed syreną? A on chce oddawać rzut tuż przed syreną”.

Oznaczało to, że Raiola, podobnie jak wielu innych rozgrywających na podobnych pozycjach, doświadczył zarówno pulsujących wzlotów, jak i druzgocących upadków futbolu uniwersyteckiego w swoim pierwszym sezonie. Zapierający dech w piersiach początek sezonu 5-1, w tym miażdżące zwycięstwo nad historycznym rywalem, Colorado , ustąpił miejsca druzgocącej porażce 49 punktami z ówczesną 16. Indianą , w której Raiola zaliczył trzy przechwyty. Imponująca porażka z Wisconsin w przedostatnim meczu sezonu zasadniczego – Raiola rzucił na 293 jardy i jedno przyłożenie, przerywając serię pięciu kolejnych występów z co najmniej jednym przechwytem – została szybko zapomniana, gdy Raiola zgubił piłkę w ostatnich sekundach meczu z Iową w następnym tygodniu, zapowiadając piątą w tym roku porażkę Nebraski w jednym posiadaniu. Ten wynik obniżył bilans Cornhuskers do 3-10 pod wodzą Rhule'a w meczach różnicą jednego gola i stał się 23. taką porażką programu w ciągu ostatnich czterech sezonów, co jest najwyższą wartością w FBS w tym okresie.

Gdy pod koniec grudnia zakończył się sezon drużyny Nebraska, a Rhule został pierwszym trenerem Cornhuskers od czasów Bo Peliniego w 2013 r., który zakończył sezon z bilansem powyżej .500 i wygrał mecz pucharowy w tym samym roku, debiutancką kampanię Raioli można było oglądać przez kilka odrębnych perspektyw: pierwsze pięć meczów, w których Raiola zdobył dziewięć przyłożeń i zaliczył tylko dwie straty; pozostałe osiem meczów, w których Raiola zdobył zaledwie cztery przyłożenia i popełnił 11 strat; ostatnie trzy mecze pod wodzą nowo awansowanego koordynatora ofensywy Dany Holgorsena, z których dwa zakończyły się zwycięstwami, w których Raiola wykonał 72% swoich podań i rzucił więcej przyłożeń niż przechwytów; zwycięstwo nad Boston College w Pinstripe Bowl, które zakończyło się przybiciem przez Raiolę piątki kibicom na Yankee Stadium, podczas gdy wierni kibice Nebraski marzyli o tym, co mogłoby się wydarzyć z ich wschodzącą gwiazdą u steru.

Mimo wszystkich wzlotów i upadków Raiola zakończył sezon z większą liczbą jardów uzyskanych podaniami (2819) niż jakikolwiek inny pierwszoroczniak w kraju.

„Nebraska zasługuje na powrót na mapę” – powiedział Raiola. „I to nie moja zasługa ani nie moja wina. To po prostu taki program. To program gotowy do zwycięstwa. I to jeden z tych programów, które wrócą na szczyt. Jak mówiliśmy wcześniej, te trudne chwile, te trudne chwile, przyniosą owoce, jeśli tylko będziecie działać i wytrwać. Dobre rzeczy się wydarzą”.

Przez zimę i wiosnę w drużynie Nebraski działo się wiele dobrego. Rhule, który wygrał co najmniej 10 meczów w trzecim roku studiów w każdym z dwóch poprzednich przystanków na szczeblu uniwersyteckim, nadal otacza swojego rozgrywającego talentami niezbędnymi do walki o miejsce w College Football Playoff, czy to w sztabie szkoleniowym, czy w samym składzie.

Na początku grudnia, w trakcie przygotowań Nebraski do meczu pucharowego, Cornhuskers zawarli dwuletnią umowę z Holgorsenem, na mocy której został pełnoetatowym koordynatorem ofensywy. Holgorsen, najbardziej znany z roli głównego trenera w West Virginia i Houston , ostatnio pełnił tę funkcję w Texas Tech (2007), Houston (2008-09) i Oklahoma State (2010), nadzorując ataki, które wszystkie zdobywały co najmniej 40 punktów na mecz. Nebraska nie zdobywała średnio 30 punktów na mecz od 2018 roku, kiedy to były trener Scott Frost i ówczesny koordynator ofensywy Troy Walters wprowadzili system spread-option.

Zatrzymanie Holgorsena przez Rhule'a poprzedziło imponujący okres transferów, dzięki którym Raiola zyskał kilku godnych uwagi, gotowych do gry zawodników na prestiżowych pozycjach. Były prawy tackle Alabamy Elijah Pritchett (transfer nr 45, transfer nr 6 w OT) i były prawy obrońca Notre Dame Rocco Spindler (transfer nr 139, transfer nr 10 w IOL) powinni wzmocnić linię ofensywną, która w zeszłym sezonie zajęła 78. miejsce w kraju pod względem straconych sacków. Z kolei były skrzydłowy KentuckyDane Key (transfer nr 34, transfer nr 10 w WR) i były skrzydłowy Cal Nyziah Hunter (transfer nr 200, transfer nr 35 w WR) mogą stanowić oparcie dla ataku podaniowego, który musi zastąpić trzech z czterech najlepszych zawodników.

„Wierzę, że jesteśmy na dobrej drodze do sukcesu, ponieważ każdego dnia, niezależnie od tego, czy chodzi o naszą administrację, czy o ludzi wokół nas, nikt nie mówi: »To wina tej osoby, to wina tamtej«” – powiedział Rhule. „Wszyscy są właścicielami produktu. Tak, musimy wygrywać więcej, taka jest umowa. Ale weszliśmy w program, o którym wiedzieliśmy, że jego naprawa zajmie trochę czasu. Myślę, że jesteśmy bliscy rozwiązania”.

Raiola z pewnością również dokłada swoją cegiełkę, zaczynając od postanowienia o zmianie sylwetki i pozbyciu się młodzieńczej wiotkości, która wciąż dominowała w jego sylwetce w zeszłym sezonie. Dzięki połączeniu dodatkowych treningów biegowych, ćwiczeń szybkościowych i ulepszonej diety – które, jak sam powiedział, mają na celu utrzymanie go w zdrowiu podczas tego, co Nebraska ma nadzieję na długą kampanię w 2025 roku – Raiola przybył na Big Ten Media Days w znacznie lepszej kondycji fizycznej niż o tej samej porze w zeszłym roku. Teraz przypomina raczej dorosłego mężczyznę.

A Raiola z pewnością prezentował się w Las Vegas jak należy, w czarnym garniturze szytym na miarę, czerwonych butach na obcasie, z idealnie ułożoną poszetką i spinką do klapy. Bo gdziekolwiek dziś pojawi się Nebraska, Raiola jest niekwestionowaną gwiazdą wieczoru.

„Chociaż nie chciałem, żeby w naszym programie wydarzyły się trudne rzeczy” – powiedział Raiola – „to, jak mawiał trener Rhule, to się zdarza. A ja nadal tu jestem, prawda? Nasza drużyna jest gotowa. Jestem podekscytowany. Mamy wielu świetnych chłopaków gotowych do gry w tym roku”.

Michael Cohen relacjonuje mecze futbolu amerykańskiego i koszykówki uniwersyteckiej dla FOX Sports. Obserwuj go na @Michael_Cohen13 .

Dowiedz się więcej o futbolu uniwersyteckim Obserwuj swoich ulubionych, aby otrzymywać informacje o meczach, aktualnościach i nie tylko